أَ فَلَمْ يَنْظُرُوا إِلَى السَّماءِ فَوْقَهُمْ كَيْفَ بَنَيْناها وَ زَيَّنَّاها وَ ما لَها مِنْ فُرُوجٍ (ق: ۶)
پس مگر (منکران حق) آسمان را فراز خود نمی‌نگرند که ما چگونه بنای محکم اساس نهاده‌ایم و آن را به زیور (ستارگان رخشان) آراسته‌ایم و هیچ شکاف و خللی در آن راه ندارد؟
خلاصه:
آیا کسانی که به قیامت کفر می‌ورزند به آثار قدرت خدا در خلقت آسمان و رفعت آن نگاه نمی‌کنند که هیچ نقصی در آن وجود ندارد.
متن تفسیر:
أَ فَلَمْ يَنْظُرُوا حين كفروا بالبعث إلى آثار قدرة اللّه في خلق العالم بَنَيْناها رفعناها بغير عمد مِنْ فُرُوجٍ من فتوق: يعنى أنها ملساء سليمة من العيوب لا فتق فيها و لا صدع و لا خلل، كقوله تعالى: هَلْ تَرى مِنْ فُطُورٍ.[۱]
[۱] الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل، جلد ۴، صفحه ۳۸۱