أَ فَلَمْ يَنْظُرُوا إِلَى السَّماءِ فَوْقَهُمْ كَيْفَ بَنَيْناها وَ زَيَّنَّاها وَ ما لَها مِنْ فُرُوجٍ (ق: ۶)
پس مگر (منکران حق) آسمان را فراز خود نمی‌نگرند که ما چگونه بنای محکم اساس نهاده‌ایم و آن را به زیور (ستارگان رخشان) آراسته‌ایم و هیچ شکاف و خللی در آن راه ندارد؟
خلاصه:
خداوند با تعدد در مطرح کردن آیات خلقت آسمانها و زمین می‌فرماید در آفرینش آنها تفکر کنید. بیندیشید به آسمانهایی که بدون هیچ ستونی بر روی هم قرار گرفته‌اند.
متن تفسیر:
خداوند استدلال می‌نماید كه قدرت برانگیختن مردگان را دارد، و می‌فرماید:
«أَ فَلَمْ یَنْظُرُوا إِلَی السَّماءِ فَوْقَهُمْ»:
یعنی آیا در بناء آسمان با عظمتش و نظم و ترتیب عالی آن، هیچ تفكّر نمی‌كنید كه:
«كَیْفَ بَنَیْناها»:
چگونه آنها را بناء نموده‌ایم؟ بی آنكه تكیه‌گاه و ستونی داشته باشند؟
«وَ زَیَّنَّاها»:
و این آسمانها را با ستارگان ثابت و سیّار زینت دادیم.
«وَ ما لَها مِنْ فُرُوجٍ»
یعنی: آسمان دارای شكافها و جدایی نیست.
از كسایی نقل شده است «فوقهم بنیناها» بنا بر این است كه آسمان را می‌بینند ولی در باره آن تفكّر نمی‌كنند.[۱]
[۱] ترجمه مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، جلد ۲۳، صفحه ۲۴۲