وَ هُوَ الَّذي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ في سِتَّةِ أَيَّامٍ وَ كانَ عَرْشُهُ عَلَى الْماءِ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً وَ لَئِنْ قُلْتَ إِنَّكُمْ مَبْعُوثُونَ مِنْ بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُولَنَّ الَّذينَ كَفَرُوا إِنْ هذا إِلاَّ سِحْرٌ مُبينٌ (هود: ۷)
و اوست كسى كه آسمانها و زمين را در شش هنگام آفريد و عرش او بر آب بود، تا شما را بيازمايد كه كداميك نيكوكارتريد! و اگر بگويى: «شما پس از مرگ برانگيخته خواهيد شد» قطعاً كسانى كه كافر شدهاند خواهند گفت: «اين [ادّعا] جز سحرى آشكار نيست.»(۷)
– تفسیر المیزان (علامه طباطبایی)
– تفسیر تسنیم (آیت الله جوادی آملی)
– تفسیر مجمع البیان (شیخ طبرسی)
– تفسیر نور (حجت الاسلام قرائتی)
– تفسیر کاشف (حجت الاسلام بیآزار شیرازی)
– تفسیر ملاصدرا (ملاصدرا)
– تفسیر کشاف (زمخشری)
– تفسیر الدر المنثور (سیوطی)
– تفسیر کبیر (فخر رازی)
– تفسیر روح المعانی (آلوسی)