وَ هُوَ الَّذي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ في‏ سِتَّةِ أَيَّامٍ وَ كانَ عَرْشُهُ عَلَى الْماءِ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً وَ لَئِنْ قُلْتَ إِنَّكُمْ مَبْعُوثُونَ مِنْ بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُولَنَّ الَّذينَ كَفَرُوا إِنْ هذا إِلاَّ سِحْرٌ مُبينٌ (هود: ۷)

و اوست كسى كه آسمانها و زمين را در شش هنگام آفريد و عرش او بر آب بود، تا شما را بيازمايد كه كدام‌يك نيكوكارتريد! و اگر بگويى: «شما پس از مرگ برانگيخته خواهيد شد» قطعاً كسانى كه كافر شده‌اند خواهند گفت: «اين [ادّعا] جز سحرى آشكار نيست.»(۷)

– تفسیر المیزان (علامه طباطبایی)

– تفسیر تسنیم (آیت الله جوادی آملی)

– تفسیر مجمع البیان (شیخ طبرسی)

– تفسیر نور (حجت الاسلام قرائتی)

– تفسیر کاشف (حجت الاسلام بی‌آزار شیرازی)

– تفسیر ملاصدرا (ملاصدرا)

– تفسیر کشاف (زمخشری)

– تفسیر الدر المنثور (سیوطی)

– تفسیر کبیر (فخر رازی)

– تفسیر روح المعانی (آلوسی)

– تفسیر کشف الاسرار (میبدی)