أَ فَلَمْ يَرَوْا إِلي ما بَيْنَ أَيْديهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ مِنَ السَّماءِ وَ اْلأَرْضِ إِنْ نَشَأْ نَخْسِفْ بِهِمُ اْلأَرْضَ أَوْ نُسْقِطْ عَلَيْهِمْ کِسَفًا مِنَ السَّماءِ إِنَّ في ذلِکَ َلآيَةً لِکُلِّ عَبْدٍ مُنيبٍ (سبأ: ۹)
آيا به آنچه – از آسمان و زمين – در دسترسشان و پشت سرشان است ننگريسته‌اند؟ اگر بخواهيم آنان را در زمين فرو مى‌بريم، يا پاره‌سنگهايى از آسمان بر سرشان مى‌افكنيم. قطعاً در اين [تهديد] براى هر بنده توبه‌كارى عبرت است.
– تفسیر المیزان (علامه طباطبایی)
– تفسیر تسنیم (آیت الله جوادی آملی)
– تفسیر مجمع البیان (شیخ طبرسی)
– تفسیر نور (حجت الاسلام قرائتی)
– تفسیر کاشف (حجت الاسلام بی‌آزار شیرازی)
– تفسیر ملاصدرا (ملاصدرا)
– تفسیر کشاف (زمخشری)
– تفسیر الدر المنثور (سیوطی)
– تفسیر کبیر (فخر رازی)
– تفسیر روح المعانی (آلوسی)